ﺧﺪا رو ﭼﻪ دﻳﺪی ﺷﺎﻳﺪ ﺟﻮن ﮔﺮﻓﺘﻢ ﺷﺎﻳﺪ دﺳﺘﺘﻮ زﻳﺮ ﺑﺎرون ﮔﺮﻓﺘﻢ ﺗﻮ ﺷﺎﻳﺪ دوﺑﺎره ﺑﻪ دادم رﺳﻴﺪی ﺷﺎﻳﺪ ﺧﻨﺪه ﺑﺮﮔﺸﺖ ﺧﺪا رو ﭼﻪ دﻳﺪی من اون شهر دورم که بغضش شکسته که دلتنگی راه نفس هاشو بسته خیابون خیابون پر از انتظارم تو نیستی و راهی به جایی ندارم چقدر غم شمردیم چقدر دل سپردیم پریدیم و هر بار به دیوار خوردیم خوشی دورمون زد بلا دورمون گشت غمامو بغل کن شاید خنده برگشت