سلام منم، نخل مسافر، متولد ماداگاسکار که مدتهاست سفر کردم و سر از باغ‌ها و ویلاهای لوکس درآوردم. هنوز نشناختیم؟ من همونم که شبیه یه بادبزن غول‌پیکر سبزه! به من میگن نخل اما بذارید یه رازی رو بهتون بگم، من اصلا نخل نیستم! یه جورایی با گیاه پرنده بهشتی فامیلیم، ولی خب... بخاطر حالت بیرون زدن برگهام، منو به نام نخل میشناسن. ولی چرا بهم میگن مسافر؟ داستان جالبی داره... قدیما مسافرا از آبی که تو غلاف برگ‌هام جمع می‌شد، برای رفع تشنگی استفاده می‌کردن، واسه همینم اسمم شد "نخل مسافر". البته الان دیگه کمتر کسی از آب من می‌خوره، چون بیشتر جنبه دکوری پیدا کردم! اما حالا که اومدم توی شهر و بین شما آدمها زندگی میکنم، با نور غیر مستقیم خورشید هم کنار میام اما عاشق نور خورشیدم. برای خورد و خوراکم هم، خاکم باید خوب زهکشی بشه وگرنه پاهام، ببخشید ریشه‌هام، خفه می‌شن! آب هم دوست دارم، مخصوصا تو فصل گرما، ولی لطفا زیاده‌روی نکنید، حوصله مریضی ندارم. کاربردم چیه؟ خب، بیشتر برای خوشگل کردن فضاهای بزرگ استفاده میشم. کنار استخر، توی لابی هتل‌ها، یا حتی توی یه پاسیوی دلباز. یه جورایی نماد مناطق گرمسیری و سفرم. اگه دنبال یه گیاه خاص و باابهت می‌گردین که نگهداریش هم خیلی سخت نباشه، من انتخاب خوبیم. فقط یادتون باشه، من یه کم پهن می‌شم، پس فضای کافی بهم بدین تا بتونم بال‌هامو، یعنی برگ‌هامو، قشنگ باز کنم و دلبری کنم! خلاصه که اگه هوامو داشته باشین، سال‌های سال مهمون خونه‌هاتون می‌مونم و بهتون حس خوب مناطق استوایی رو هدیه میدم.